Hemodiyaliz hastalarında HGV-RNA prevalansı / İrfan Kuku.

Abstract

Bu çalışmaya Samsun il merkezindeki 3 hemodiyaliz ünitesinde Temmuz 1996 tarihi itibari ile hemodiyaliz programındaki 78 kronik böbrek yetmezliği (KBY) olan hasta ile 59 sağlıklı kontrol grubu alındı. Hastaların serumlarında HGV-RNA prevalansı PCR yöntemi ile araştırıldı. Hastaların 27'sinde (%34.6) serum HGV-RNA'sı pozitif olarak bulundu ve ayrıca serum HGV-RNA pozitifliği ile; diyalize giriş süresi, renal transplantasyon öyküsü, kan transfüzyon sayısı, serum ALT düzeyi, anti-HCV pozitifliği, HBs-Ag pozitifliği, hastaların yaşı ve cinsiyetleri arasındaki ilişki araştırıldı. 78 hemodiyaliz hastanın 27 tanesinde (%34.6) ve 59 sağlıklı kontrol grubundan 2 tanesinin (3.4) serumunda HGV-RNA pozitif olarak bulunmuştur. (P küçüktür 0.01, x2=17.8). Serum HGV-RNA'sı pozitif bulunan 2 hastaya daha önce hiç bir kan transfüzyonu yapılmamıştır. Bu çalışmada serum HGV- RNA'sı pozitif bulunan hemodiyaliz hastalarının, serum HGV-RNA'sı negatif bulunan hastalardan ortalama hemodiyaliz sürelerinin (HGV-RNA pozitif olanlarda 50.85 ay, serum HGV-RNA negatif olanlarda 41.3 ay) daha uzun olarak bulunmasına rağmen bu istatistiksel olarak anlamlı değildi. Serum HGV-RNA'sı pozitif ve serum HGV-RNA'sı negatif olan gruplar arasında anti-HCV, kronik karaciğer bozukluğu, kan transfüzyon sayısı, serum HBs antigeni, hemodiyaliz tedavi süresi, renal transplantasyon öyküsü ve hastaların yaşı cinsiyeti arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Sonuç olarak diyebiliriz ki; hemodiyaliz hastaları HGV infeksiyonu için artmış bir riske sahiptir. Bu hastalarda HGV diğer viral hepatit etkenleri ile (A-E) birlikte ya da tek başına bulunabilmektedir. Ancak hemodiyaliz hastalarında HGV prevalansı mevcut az sayıdaki raporlar gözönüne alındığında geniş bir spektrumda olduğu görülmektedir. Hemodiyaliz hastalarında gerçek HGV prevalansının ne olduğunu saptamak ve klinik önemini aydınlatmak için henüz çok erkendir, bunun için zamana ve yeni çalışmalara ihtiyaç vardır.