Meme Kanserli hastalarda oral yolla uygulanan glukoza verilen insülin ve C-peptid cevabının incelenmesi / Nihat Tekden.

Abstract

Meme kanserinin etyolojisi diğer kanser türlerinde olduğu gibi bilinmemektedir. Ancak çok sayıda risk faktörleri tanımlanmıştır. Bu risk faktörlerinden obesite, doymuş yağdan zengin beslenme, lifli gıdalardan fakir beslenme, sedanter hayat tarzı gibi çevresel faktörlerin etkilerinin ortak hormonal yollarından biri insülindir. İnsülin tüm hücrelerin büyümesi ve diferansiasyonu üzerine de etkilidir. Ayrıca insülin reseptörünün trozin kinaz aktivasyonu göstermesi, tümör oluşumunda suçlanan onkogenlerin ürünlerinden bazılarının da trozin kinaz olması, insülinin etkisinin meme kanserinde araştırılması gerekliliğini düşündürdü. Bu sebeplerle meme kanserli hastalarımızda insülin direnci tespitinin ilk basamağı olan oral glukoz yüklemeye glukoz, insülin ve C-peptid cevabı araştırılmaya karar verildi. Hastanemize başvuran herhangi bir tedavi görmemiş 29 meme kanserli hastaya ve bunlara kilo, boy, vücut kitle indeksi yönünden benzer (p büyüktür 0.05) sağlıklı kontrol grubuna (n=29) normal diyeti takiben, sabah aç karnına 100 gr glukoz içerildi. 0, 60 ve 120'nci dakikalarda glukoz, insülin, C-peptid cevaplarını incelendi. Meme kanserli hastalarda 60'ncı dakikada istatistiki olarak kontrol grubuna oranla anlamlı ölçüde yüksek insülin ve C-peptid cevabı tespit edildi (p küçüktür 0.05). Yapılan bazı araştırmalar ve bizim çalışmamız sonucu meme kanserli hastalarda hiperinsülineminin tespit edilmiş olması, diğer bir araştırmada da kanserli meme dokusunda insülin reseptör sayısında artmanın tespit edilmesi, iddia edildiği üzere insülin direnci değil, aksine meme dokusu için duyarlılık artışı olabileceğini ve hiperinsülineminin meme kanseri gelişiminde muhtemel etyolojik risk faktörü olabileceğini düşündürdü.