Organklorlu pestisit endosülfanın topraktan biyolojik olarak giderimi / Ayşe Arslan; Danışman Yüksel Orhan
Özet
Bu çalışmada organklorlu bir pestisit olan endosülfanın toprak ortamında 2 farklı Nocardia izolatı (EL025 ve EL045) tarafından biyodegrade olabilirliği incelenmiştir. Farklı konsantrasyonlarda endosülfan uygulaması yapılan iki farklı topraktan oluşan 12 set oluşturulmuştur. Topraklar sabit sıcaklıkta (30°C) 10 hafta boyunca inkübe edilmiştir. İnkübasyon işlemi süresince haftalık olarak topraklardaki kalıntı endosülfan ve parçalanma ürünlerinin miktarları belirlenmiştir. Haftalık olarak toprakta organizma tayini yapılarak mikroorganizmaların degradasyon esnasındaki değişimleri incelenmiştir. Deneylerin başlangıcında ve sonunda toprakların pH'ı ölçülerek toprak pH'ının degradasyon üzerindeki etkisi değerlendirilmiştir. İnkübasyon işlemi sonunda, EL045 izolatı ile yerli toprak organizmalarının birlikte aktivitelerinin belirlenmeye çalışıldığı 10B toprağında en yüksek -endosülfan giderim verimi sağlanmıştır. 10B toprağında %87,89 oranında -endosülfan giderimi sağlanıştır. 12B toprağında EL025 ve EL045 izolatlarının beraber degradasyon kapasiteleri denenmiştir.Başlangıçta 191,887 mg/kg aktif ß-endosülfan konsantrasyonu 10 hafta sonunda 30,232 mg/kg konsantrasyonuna düşmüştür. Sonuçta her iki Nocardia izolatının da iki toprağa adapte olabildiği ve endosülfanı daha çok toksik olmayan metabolit endosülfan diol'e dönüştürdüğü belirlenmiştir. Endosülfan diol oluşumu ile toprak pH'ında artış gözlenmiştir
