Makale Koleksiyonu
https://hdl.handle.net/20.500.12712/23454
Article Collection2024-03-28T07:59:34ZSemt pazarında ürünlerini satan çiftçilerin görüşleri ve memnuniyet durumları: Sinop ili Gerze ilçesi örneği, Türkiye
https://hdl.handle.net/20.500.12712/33396
Semt pazarında ürünlerini satan çiftçilerin görüşleri ve memnuniyet durumları: Sinop ili Gerze ilçesi örneği, Türkiye
Aydın Eryılmaz, Gamze; Kılıç, Osman
Araştırmanın amacı, çiftçilerin semt pazarıyla ilgili görüşlerini ve memnuniyet durumlarını ortaya koymak, ayrıca sorunlara yönelik çözüm önerileri getirmektir. Araştırma verileri, Türkiye’nin Batı Karadeniz Bölgesi’nde yer alan Sinop ili Gerze ilçesinde,cuma günleri kurulan semt pazarında tarım ürünleri satışı yapan 68 yerel çiftçiden anket yoluyla elde edilmiştir. Araştırma sonuçları, çiftçilerin büyük bir kısmının (% 91.2) pazarcılıktan elde ettiklerigeliri aile geçimini sağlamak için kullandığını göstermektedir. Çiftçilerin % 66.2’si ise pazarda satılmayan ürünleri kendi evlerinde tüketmektedir. Çiftçilerin pazarcılıkla ilgili başlıca görüşleri; kış aylarında pazarcılığın zorlaşması (% 92.7), pazarcılığın yorucu olması (% 91.2) ve ürün çeşitliliğinin az olmasından dolayı ilçe dışından gelen büyük satıcılarla rekabetin güçleşmesidir (% 85.3). Çiftçilere göre önemli sorunlar; pazar yeri etrafının açık olması (% 30.9), pazarın gürültülü olması (% 22.1) ve pazardaki otopark imkânının kısıtlı olmasıdır (% 19.1). Doğrudan pazarlama kanallarından biri olan semt pazarları, çiftçiler için önemli bir gelir kaynağı olmasının yanı sıra, alıcılara da ürünleri taze ve uygun fiyatla satın alma olanağı sunmaktadır. Bu nedenle semt pazarlarının fiziki altyapısının iyileştirilerek daha modern bir yapıya kavuşturulması, alıcı ve satıcı memnuniyetinin sağlanması açısından önemlidir.; The purpose of the research was to reveal the opinionsand satisfaction levels of farmers about the market and also to offer solutions to problems. The research data were obtained through a survey from 68 local farmers selling agricultural products in the farmers market established on Fridays in the town of Gerze, Sinop province in the Blacksea Region of Turkey. The results of the research showed that most of the farmers (91.2%) use the income earned from the market to provide a livingfor the family. 66.2%of the farmers consume products that are not sold in the market in their own homes. The main opinions of the farmers about the market were the difficulty of marketing in winter months (92.7%), exhausting marketing operations (91.2%), and competition with big sellers from outside the district due to low product range (85.3%). According to the farmers, the important problems were the open boundary of the marketplace (30.9%), the noisy market condition (22.1%), and the lack of parking facilities in the farmers' market (19.1%). Farmers' markets, one of the direct marketing channels, are an important source of income for farmers and offer buyers the opportunity to buy products fresh and at affordable prices. For this reason, it is important to improve the physical infrastructure of the farmers' markets and to make them more modern in terms of ensuring buyer and seller satisfaction.
2021-01-01T00:00:00ZKonvansiyonel meyve yetiştiriciliği yapan üreticilerin organik tarım ve iyi tarım uygulamaları konusundaki görüşleri: Zonguldak ili örneği, Türkiye
https://hdl.handle.net/20.500.12712/33391
Konvansiyonel meyve yetiştiriciliği yapan üreticilerin organik tarım ve iyi tarım uygulamaları konusundaki görüşleri: Zonguldak ili örneği, Türkiye
Kılıç, Osman; Aydın Eryılmaz, Gamze; Çakır, Serdar
Konvansiyonel tarımın insan sağlığı ve çevre üzerindeki olumsuz etkilerini ortadan kaldırmak için, son yıllarda organik tarım ve iyi tarım uygulamaları yaygınlaşmış ve buna yönelik araştırmalar önem kazanmıştır. Bu araştırmanın amacı, Türkiye’nin Karadeniz Bölgesinde yer alan Zonguldak ilinde konvansiyonel meyve yetiştiriciliği yapan üreticilerin organik tarım ve iyi tarım uygulamaları konusundaki görüşleri ile gelecekte bu üretim sistemlerine geçme konusundaki düşüncelerinin belirlenmesidir. Araştırma verilerini, konvansiyonel tarım yapan 125 meyve üreticisiyle yapılan anketler oluşturmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre, organik tarımda kimyasal gübre kullanıldığını düşünen üreticilerin oranı % 12.00, tarım ilacı kullanıldığını düşünenlerin oranı % 46.40’dır. İyi tarım uygulamalarında ise üreticilerin % 25.60’ı kimyasal gübre, % 12.80’itarım ilacı kullanılmadığını düşünmektedir. Bu sonuçlar, üreticilerin organik tarım ve iyi tarım uygulamaları konusunda yeterli bilgi düzeyine sahip olmadıklarını ve bu sistemlerin uygulanma prensiplerinden yeterince haberdar olmadıklarını göstermektedir. Organik tarıma geçmeyi düşünen üreticilerin oranı % 28.00 iken, bu oran iyi tarım uygulamalarında sadece% 8.80’dir. Organik tarım ve iyi tarım uygulamalarının üreticiler tarafından benimsenmesi, bu üretim sistemlerinin konvansiyonel tarım ürünlerine göre daha kârlı olmasına bağlıdır. Bu amaçla özellikle son yıllarda artan girdi maliyetleri de dikkate alındığında, organik tarım ve iyi tarım uygulamalarına verilen desteklerin revize edilmesi gerekir.; In order to eliminate the negative effects of conventional agriculture on human health and the environment, organic agriculture and good agricultural practices have become widespread in recent years and researches on this has gained importance. The aim of this research is to determine the opinions of farmers engaged in conventional fruit farming on organic agriculture and good agricultural practices in Zonguldak province located in the Blacksea Region of Turkey, and their thoughts on the transition to these production systems in the future. Survey data consist of questionnaires conducted with 125 fruit farmers engaged in conventional agriculture. According to the results of the research, the rate of farmers who think that chemical fertilizers are used in organic agriculture is 12.00%, and the rate of those who think that pesticides are used is 46.40%. In good agricultural practices, 25.60% of the farmers think that chemical fertilizers are not used, and 12.80% of them think that pesticides are not used. These results show that the farmers do not have enough knowledge about organic agriculture and good agricultural practices and that they are not sufficiently aware of the application principles of these systems. While the rate of farmers who intend to switch to organic agriculture is 28.00%, this rate is only 8.80% in good agricultural practices. The adoption of organic agriculture and good agricultural practices by farmers depends on the profitability of these farming systems compared to conventional agricultural products. For this purpose, especially considering the increasing input costs in recent years, the supports given to organic agriculture and good agricultural practices should be revised.
2021-01-01T00:00:00ZMeyvecilik yapan işletmelerde kimyasal gübre ve tarım ilacı kullanım tercihleri ve bilgi kaynakları: Zonguldak ili örneği
https://hdl.handle.net/20.500.12712/33390
Meyvecilik yapan işletmelerde kimyasal gübre ve tarım ilacı kullanım tercihleri ve bilgi kaynakları: Zonguldak ili örneği
Aydın Eryılmaz, Gamze; Kılıç, Osman; Çakır, Serdar
Tarımda üreticilerin teknik ve ekonomik konularla ilgili yeterli bilgiye sahip olması; işletmelerde etkin kaynak kullanımı, gelirin ve yaşam standardının yükseltilmesini sağlayan önemli faktörlerden biridir. Araştırmanın amacı, meyvecilik yapan işletmelerde üreticilerin çevresel bilinç düzeylerine göre, kimyasal gübre ve tarım ilacı kullanım tercihlerinin ve bilgi kaynaklarının ortaya konulmasıdır. Veriler, Zonguldak ilinde meyvecilik yapan 125 işletmeyle yapılan anketlerden elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre kimyasal gübre ve tarım ilacı satın alırken en fazla dikkat edilen faktörler, işletmeler ortalamasına göre fiyat, satış yeri ve son kullanım tarihidir. Gübre ve ilacın satış fiyatı, satış yeri ve son kullanma tarihi itibariyle, bilinç grupları arasındaki farklılık istatistiksel olarak önemlidir. Ayrıca üreticiler gübre ve ilaç kullanımında geleneksel bilgi kaynaklarını, çevre sorunlarıyla ilgili olarak da modern bilgi kaynaklarını daha fazla tercih etmektedir. Üreticiler gübre ve ilaç kullanırken en fazla kendi bilgi ve tecrübesine göre hareket ederken, çevresel sorunlarda en fazla başvurulan bilgi kaynağı televizyondur. Günümüzde güçlü bilgi ve iletişim ağına rağmen, üreticilerin tamamının tarımsal bilgi akışını aynı hızda takip ettiği söylenemez. Bunun için, üreticilerin doğru bilgiye erişim ve bilginin uygulanmasıyla ilgili daha fazla bilinçlendirilmelerine ihtiyaç vardır.; Having sufficient knowledge about technical and economic issues in agriculture is one of the most important factors of efficient resource use and increasing the income and living standards of farmers. The aim of the research is to reveal the preferences of chemical fertilizer and pesticide use and information sources in fruit growing farms according to the environmental awareness levels of the producers. The data were obtained from the surveys conducted with 125 fruit growing farms in Zonguldak province. According to the results of research, the most important factors when purchasing chemical fertilizers and pesticides are price, place of sale and expiration date according to the average of farms. The difference between consciousness groups was statistically significant in terms of sale price, place of sale, and expiry date of fertilizers and pesticides. In addition, the farmers preferred traditional information sources on fertilizer and pesticide use but modern information sources on environmental problems. While farmers acted according to their own knowledge and experience when using fertilizers and pesticides, television was the most frequently used information source in environmental problems. Nowadays, despite the strong information and communication network, it cannot be said that all producers follow the flow of agricultural information at the same speed. Therefore, there is a need to raise the awareness of producers to access correct information and its application.
2021-01-01T00:00:00ZHas household purchasing of confectionery products in Turkey changed in the last decade?
https://hdl.handle.net/20.500.12712/33366
Has household purchasing of confectionery products in Turkey changed in the last decade?
Bozoğlu, Mehmet; Bilgiç, Abdulbaki; Başer, Uğur
Although consumption of confectionery and chocolate products per capita in Turkey is considerably lower than that of the developed counties, there has recently been a rising trend in sugar consumption. The purpose of this study was to identify how and to what extent the significant changes in socio-demographic and economic structures of households in Turkey during the period of 2002-2013 influence monthly real spending on sugar, jam-marmalade, and confectionery products. The data was obtained by the annual household budget surveys of the Turkish Statistical Institute (TURKSTAT) between 2002 and 2013. These surveys are annually conducted by TURKSTAT with nearly varying ten thousand randomly selected households throughout the nation for the period between January 1 and December 31. A multivariate Tobit model was used to determine factors affecting Turkish monthly household expenditure on three foods. Cross correlation coefficients among food pairs and marginal impacts of exogenous variables were also estimated. Almost 79% of households spend on confectionery foods, followed by 73% on sugar products and low 20% on jam-marmalade foods. According to results compared to the 2002 reference year, spending on sugar and jam-like food has declined over the years, while more spending on confectionery was emerging. Over the course of twelve years period, the sample households monthly spend 13.84,3.73 and Ł 12.91 on sugar, jam-marmalade and confectionery foods, respectively. The correlation coefficients among the food items were all positive and statistically significant, indicating that after controlling the role of independent variables in our model, uncontrolled variables along with measurement errors and any other functional forms induce both the spending on the two food pairs. Impacts of many socio-demographic and economic factors on monthly household spending of confectionery products including sugar were identified, and also years' impacts on spending patterns were confirmed. By years, the age variable had different effects on the food spending of the three categories. Nonetheless, it has been identified that the families whose household heads have a green card spend different amounts both for sugar and confectionery products annually. It has also been identified that while only confectionery food product spending of the families who receive in-kind and financial aids differs annually, all three categories of food spending differ significantly as the numbers of working individuals changes yearly. Results permitted us to draw relevant policy implications and to shape policy formation for future effective food programs or policies.; Türkiye'de kişi başına şekerleme ve çikolata ürünleri tüketimi gelişmiş ülkelerden önemli ölçüde düşük olmasına rağmen, son zamanlarda şeker tüketiminde artış eğilimi görülmektedir. Çalışmanın amacı, 2002-2013 döneminde Türkiye'deki hane halklarının sosyo-demografik ve ekonomik yapılarındaki değişikliklerin şeker, reçel marmelatı ve şekerleme ürünlerinin aylık harcamalarına etkisinin ortaya konulmasıdır. Araştırmanın verileri, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından 2002-2013 yılları arasında gerçekleştirilen yıllık hane halkı bütçe anketlerinden elde edilmiştir. TÜİK, 1 Ocak-31 Aralık tarihleri arasında yaklaşık on bin hane halkı ile anketleri yapmıştır. Türkiye'deki hane halklarının 3 ürüne yönelik aylık harcamalarını etkileyen faktörlerin ortaya konulmasında, çok değişkenli Tobit modeli kullanılmıştır. Bununla birlikte, gıdalar arasındaki çapraz korelasyon katsayıları ve egzojen değişkenlerin marjinal etkileri de tahmin edilmiştir. Hanelerin yaklaşık %79'u şekerleme gıdalarına, %73'ü şeker ürünlerine ve %20'si reçel marmelat gıdalarına harcama yapmaktadır. İki bin iki referans yılı ile karşılaştırılan sonuçlara göre, dönem içinde hane halklarının harcamaları şeker ve reçel benzeri yiyeceklerde azalırken, şekerleme ürünlerinde artmıştır. On iki yıllık süre boyunca örneklemdeki tüm hanelerin aylık şeker, reçel-marmelat ve şekerleme harcamaları sırasıyla 13.84, 3.73 ve 12.91 Ł olarak gerçekleşmiştir. Gıda maddeleri arasındaki korelasyon katsayılarının hepsi, pozitif ve istatistiksel olarak anlam bulunması, modelde ele alınan bağımsız değişkenlerin kontrol dışı değişkenler ve ölçüm hatalarıyla birlikte şeker ve şekerleme ürünlerin harcamalarına etkisinin olduğunu göstermektedir. Birçok sosyo-demografik ve ekonomik faktörün hane halklarının şeker ve şekerleme ürünleri aylık ve yıllık harcamalarına etkileri bulunmaktadır. Yaş değişkeninin üç kategoride de yıllara göre gıda harcamaları üzerinde etkileri farklılaşmaktadır. Bununla birlikte, hane halkı reisinden yeşil karta sahip olan ailelerin her yıl hem şeker, hem de şekerleme ürünleri için farklı miktarlarda para harcandığı tespit edilmiştir. Ayrıca, ayni ve nakdi yardım alan ailelerin sadece şekerleme gıda ürünü harcamaları her yıl farklılaşmasına rağmen, çalışanların sayısının her yıl değişmesi, üç kategoride de gıda harcamalarını önemli ölçüde değiştirmektedir. Araştırma sonuçlarının etkili gıda programları veya politikalarının oluşturulmasına katkısı olabilecektir.
ESCI; WOS:000615120600010
2021-01-01T00:00:00Z